43946

Verscholen achter ramen, beschermd en veilig of  van elkaar.

Een tijd vol angst vragen en verdriet het lijkt een film dit voelt zo raar.

Het is zou zo normaal zijn om elkaar juist nu een knuffel te geven.

Maar de enige knuffels die nu kunnen staan voor het raam of op een berichtje geschreven.

Deze tijd en nachtmerrie, gaat hopelijk héél snel voorbij.

Die tijd gaat komen en misschien is die al heel nabij.

Niks goeds kan ik niet bedenken aan het virus dat nu mensen sloopt.

Maar de situatie brengt wel iets  goeds waar ik al zolang op heb gehoopt.

Want juist nu we op afstand blijven zijn we dichter bij elkaar dan ooit.

Veel liefde hulp begrip en samen sterk dat is wat zich nu ontplooit.

Mijn wens is dat we het virus straks héél snel vergeten zijn.

Maar dat deze harmonie mag blijven bestaan samen, alle op de dezelfde lijn.

Angst brengt verdriet, angst brengt haat,

Maar we kunnen het aan zolang je weet dat een heel land achter je staat .

Erik