Let op de pijlen!

Na twee maanden min of meer vrijwillige quarantaine gingen Wim en ik met de fiets naar de stad. Lopen leek me te lang duren voor het geval je ergens naar het toilet zou moeten gaan.

Eerst gingen we naar de opticien voor mijn contactlensvloeistof en het bijstellen van de pootjes van Wim zijn leesbril. De opticien verkoopt niet meer mijn vertrouwde merk inzetvloeistof. Wel een dikkere vloeistof om eens uit te proberen. Wim moet zijn handen desinfecteren en de medewerkster met hoofddoek en mondkapje neemt onder het plexiglas de bril van hem aan. Ik mag op een stoel bij de ingang zitten wachten. Bij het verlaten van de winkel loopt Wim per ongeluk tegen de pijl in. Hij kijkt me vragend aan en wil alweer terugkeren, waarop ik zeg dat het niet zoveel uitmaakt omdat er nu niemand de winkel in wil  komen.

De laatste tijd is het zonnig, droog en waait het nogal. Van mijn moeder heb ik een VVV-bon gekregen die ik wil besteden aan een winddicht zomerjack. Die kan ik dan aantrekken bij mijn fietstochten van en naar Loosdrecht.

Bij Northern-Face mogen we tegen de richting in de zaak binnen lopen. Er zijn werkzaamheden bij de looprichting met de juiste pijl. De medewerker legt ons uit wat een soft-cell jas is en dat er verder niets is wat ik zoek. Ik zou eens bij Bever kunnen kijken. Bever is verhuisd naar het oude PTT-gebouw.

 Bij de ingang van Bever staat een jongen met hand-gel die ons vraagt waar we naar op zoek zijn. Hij legt uit welke kant we op moeten lopen. Een wat oudere sportieve vrouw gaat me helpen met het zoeken van jassen met de juiste maten, diktes en kleuren. Ik moet zelf lezen welke maat er op de lipjes staan want ze moet anderhalve meter afstand houden. Voor een ontbrekende maat gaat ze naar het magazijn. Een regenjas is niet de bedoeling. Voor de zomer moet de stof niet te dik zijn. Zou een herenjas een oplossing kunnen zijn? We komen veilig zonder wat aan te hebben geschaft uit de winkel.

Ik blijk de laatste maanden in een grot te hebben geleefd. Achter een bestelbusje en hoogwerker is ineens naast Bever ook een nieuwe vestiging van Broese gekomen. Er staat een korte rij. Net op tijd zien we de lift van de hoogwerker naar beneden komen en kunnen we de mevrouw die er onder staat waarschuwen. De man, die de lift waarop hij staat langzaam laat zakken ziet haar net verschrikt onder zich vandaan schieten. We gaan naar binnen en moeten een mandje pakken. Naast hand-gel hebben ze ook plastic handschoenen. Het is een prachtige winkel zoals we ze alleen nog in Duitsland hebben gezien. Een roltrap brengt je naar de eerste verdieping. Er is een trap naar tussenliggende etages. Je moet geen hoogtevrees hebben. Door glazen stroken op de eerste verdieping kun je de diepte in kijken. Als over een rivier spring ik over deze leuke doorkijkjes omdat ik er niet op durf te lopen. Bij de uitgang zetten we de mandjes leeg terug. Wie weet kunnen we na de Coronatijd weer eens wat aanschaffen.

Bij de ANWB staat er hand-gel op een tafeltje en krijg je een net schoongemaakt mandje. Ik kan zelf een sportief zomerjack van de rekken pakken en passen. Een vriendelijke jonge dame stelt voor op de computer te kijken of er ook grotere maten zijn van een aantrekkelijk exemplaar. We horen een bandje met de oproep gezellig naar het restaurant te gaan voor een kopje koffie. Wim gaat de trap op naar boven om daar wat reisboekjes te bekijken denk ik. Als hij terugkomt vraag ik of je er koffie kan krijgen. Dit is niet het geval. Hij is wel even naar het toilet geweest. Bij de uitgang zet ik het mandje terug. Op de verkeerde plek blijkt want de mevrouw met ANWB-embleem op haar trui zegt me dat ik het niet in de stapel schone mandjes moet zetten.

Aan de kant van het Neude is nu de toegang tot de bibliotheek. Hier kan je niet zo maar naar binnen lopen. Je moet reserveren.

Via Vredenburgplein komen we Hoog Catharijne binnen. Hebben ze bij Gerrie Weber een sportief zomerjack? Zonder mijn handen opnieuw met hand-gel in te smeren mag ik niet naar binnen. Ik zie er vanaf de winkel in te lopen. Mijn handen kunnen zoveel gel niet aan. Ik wil eczeem voorkomen.

Op naar C&A. Daar staat bij de in- en uitgang een mevrouw met hand-gel. We kunnen doorlopen. Achter in de winkel zie ik een sportief geklede dunne zomerjas in een grote maat. Ik trek hem aan en hij zit als gegoten. Alleen de kleur is een beetje saai. Ik draai me om en wil Wim vragen wat hij er van vindt. Op dat moment komt er een juffrouw aansnellen die zegt dat ik niet in de winkel mag passen. Dit moet in de kleedhokjes gebeuren. Ze dirigeert me naar de kleedhokjes en draagt me over aan een  mevrouw bij het begin van de paskamer. Die vraagt me waar ik het haakje heb gelaten. Als je het kledingstuk hebt gepast en je wilt het niet kopen dan moet je het terughangen over het haakje aan de stang naast haar. Gelukkig heeft ze nog een haakje en geeft die aan mij. Ik hang het haakje al op aan de stang. Dat mag niet. Ik moet het meenemen naar het pashokje. Ik loop de gang in. Links en rechts hangen rode linten dwars voor de ingang van de pashokjes op heuphoogte. Ik vraag de mevrouw welk pashokje ik moet nemen. Ze wijst me naar het eind van de gang. Daar is een open pashokje. Ik loop er naar toe en doe daar de jas aan en loop weer terug. De mevrouw wijst me het rek. Ik roep naar Wim en vraag hem op afstand hoe hij de jas vindt staan. Wim knikt half goedkeurend. Ik vraag de vrouw of ik de jas ook mag kopen.

Tussen Wim en mij bij de paskamer zit een man te wachten op zijn vrouw. Ik zeg hem dat je praktisch moet zijn in deze Coronatijd om te kunnen overleven. Als dromer red je het niet. De man knikt me vriendelijk toe. Hij begrijpt me.

Via een bewegwijzerde route kom ik bij een rij kassa’s. Ik ga naar de dichtstbijzijnde maar wordt er op gewezen dat ik naar de kassa moet gaan die het verste weg is. Heel logisch voor als het druk is en er mensen achter me zouden staan. Er zijn geen andere klanten. De studente achter de kassa is heel vriendelijk en legt me uit hoe ik de VVV-bon door het apparaat moet halen. Ze geeft me de bon en vertelt me dat ik op de achterkant van het pasje kan krassen en een pincode kan vinden. Als ik dat intoets op internet dan kan ik zien welk saldo er nog op staat.

Met mijn jas is een papierenzak wil ik de winkel uitlopen. Dan gaat het mis. Ik loop namelijk met mijn hoofd tegen een glasplaat aan. De juffrouw bij de ingang zegt me dat ik op de pijlen had moeten letten. De pijl wijst naar links waar zij bij de in- en uitgang staat. Dan had ik niet tegen het raam gelopen. Kwaad gooi ik mijn tas met jas op de grond en zeg haar dat er voor de vogels een plakkertje op het raam gedaan wordt zodat ze er niet tegenaan vliegen. Waarom beschermen ze hun klanten niet. Ik vraag haar of ik de eerste ben die er tegenaan loopt. Ze zegt dat vanochtend de glazenwasser is geweest en dat die waarschijnlijk de poster er vanaf gehaald heeft. Inmiddels ben ik met tranen in de ogen op de grond gaan zitten. Ik voel het bloed in mijn hoofd trekken. Ik vraag wat ze aan de situatie gaan doen. Ze haalt haar schouders op. Ik stel voor een klacht in te dienen bij het hoofdkantoor.

Inmiddels komt de medewerker die mij in eerste instantie naar de paskamer heeft gestuurd aanlopen en vraagt me of ik een stoel en een glaasje water wil. Wim stelt voor ook een koude natte doek te halen voor op mijn hoofd. Ze hebben geen koud kompres. Het zal wel een bult worden. Ik ben niet misselijk en duizelig. Er komt een stoel en ik blijf erop zitten wachten totdat er mij wat nat koud papier gegeven wordt met een glaasje water. De mevrouw die het brengt blijft even wachten en zegt daarna dat ze weer naar boven gaat. Als ik last blijf houden dan moet ik haar dat later maar melden. Inmiddels zijn er werklui gekomen om rode linten op te hangen.

Na een tijdje met de doek tegen mijn voorhoofd op de stoel te hebben gezeten gaan Wim en ik weer op pad. Voordat we de fietstocht naar huis aanvangen haalt Wim een broodje Mario en zitten we op een muurtje bij de gracht ervan te smullen. We genieten ervan weer eens gezellig in de stad te zijn. Op weg naar de fietsenstalling in de Mariastraat met de koude papierendoek nog tegen mijn hoofd komen we de meneer uit C&A tegen. Hij kijkt me weer vriendelijk en begrijpend aan. Zou hij me op de grond bij C&A hebben zien zitten?  

Ik adviseer mensen uit Lunetten die in de stad willen shoppen nu om op de pijlen te letten en de bordjes te lezen voor dat je de winkel in gaat. En luister goed naar het winkelpersoneel!