Enige gedachten ter nagedachtenis aan Hein van Kruijsdijk

Enige gedachten ter nagedachtenis aan Hein van Kruijsdijk, de langstzittende BOL-voorzitter en daarmee de officieuze ‘burgemeester van Lunetten’.

Zoals bij velen in de wijk bekend overleed op 25 februari jl. Hein van Kruijsdijk, 22 jaar de voorzitter van het Bewonersoverleg Lunetten (BOL), met afstand de langstzittende, en vanuit die functie en met die staat van dienst de officieuze ‘burgemeester van Lunetten’.

Onderstaand stuk betreft een aantal persoonlijke gedachten en geen officieel ‘in memoriam’ in de vorm van een levensbeschrijving. Daarvoor verwijs ik graag naar het volgende stuk, geschreven vanuit het BOL, dat kort na zijn overlijden reeds verscheen op de site van het BOL, maar jammer genoeg nog niet op deze bredere wijkwebsite, zie Hein van Kruijsdijk 1950-2023 - bollunetten.nl.

Dit wil ik allereerst langs deze weg graag breder toegankelijk maken. 

En dan hieronder mijn bijdrage ter nagedachtenis:

Het blijft zeer betreurenswaardig dat 'ons aller' Hein niet meer onder ons is! Voor mij evenals voor vele anderen in de wijk was het een schok om over zijn heengaan te vernemen. 

Om die reden heb ik de familie en het BOL mijn oprechte condoleances overgebracht en mijn diepste medeleven betuigd! Voor alle nabestaanden, uit de familie, het BOL of breder uit de wijk moet het een groot gemis zijn. Enkele aan de nabestaanden overgebrachte gedachten wil ik langs deze weg graag ook met de rest van de wijk delen. 

Hieronder daarom een aantal gedachten die bij mij, denkend aan Hein, naar boven kwamen:

- Je zou kunnen zeggen dat hij als een paus of Brits vorst 'in het ambt' (van 'burgemeester van Lunetten) is gestorven en dat bedoel ik positief, want dit tekent de statuur die hij het ambt middels zijn duurzame inzet en betrokkenheid en serieuze invulling ervan wist te geven en geeft aan dat zijn verantwoordelijkheidsgevoel en betrokkenheid zo sterk waren dat hij zijn functie tot het eind is blijven vervullen en dat hij zich tot het laatst heeft ingezet voor de wijk, ook door zijn inzet voor de toekomst van de Musketon. Even veel bewondering is op zijn plaats voor het feit dat hij zijn werkzaamheden voor De Paraplu tot het laatst heeft voortgezet.

-  Hein was ook vermaard om zijn welbespraaktheid. In een journalistiek gesprek wist hij zijn antwoorden altijd beeldend en poëtisch te formuleren, met als een van de hoogtepunten 'de meisjes in minirokjes' die hij ooit in een toekomstvisioen op de 'groene as' langs het winkelcentrum zag 'flaneren'. Zijn mooi gekozen formuleringen waren in een artikel altijd een letterlijk citaatje ter verlevendiging waard.

-  De overledene zelf mag niet vergeten worden, dus een 'Het ga je goed!' aan hem persoonlijk was en is op zijn plaats, vergezeld van een woord van dank voor wie hij was en wat hij gedaan heeft voor eenieder in zijn omgeving, waaronder zijn familie, alsmede voor de wijk! Aldus overgebracht op de herdenkingssite, zie aldaar. Een extra boodschap om hem zelf en zijn familie mee te geven is/was dat hij zal worden herinnerd en zal voortleven middels een ereplaats in de geschiedschrijving over Lunetten, ook en alleen al gezien het feit dat hij met afstand de langstzittende BOL-voorzitter was, en als zodanig de onbetwiste 'burgemeester van Lunetten' was, waarbij het nog maar de vraag is of dit record ooit overtroffen of zelfs geëvenaard zal worden. 'Het verhaal van Lunetten kan niet verteld worden zonder een bijzondere plek voor Hein van Kruijsdijk' heb ik geschreven.

- Bijzonder is hoe hij zich ook en speciaal in de laatste tijd sterk met de toekomst bezig heeft beziggehouden, met de toekomst van Lunetten, de toekomst van het BOL en in de laatste tijd vooral heel specifiek met de toekomst van de Musketon. Hierbij is het wrang dat zulk een mede door hem uitgedachte toekomst er een is en zal zijn zonder Hein zelf, maar tegelijkertijd is het zeer bewonderenswaardig hoe hij de grenzen van zijn eigen (fysieke) leven zo heeft kunnen relativeren dat hij zich steeds op zoveel verschillende manieren met de toekomst kon bezighouden en hier ook bewust voor koos.

En tenslotte: Ja, zijn heengaan is ook op zijn 73e veel te vroeg! Ik had hem graag nog vele jaren gegund, ook na zijn BOL-voorzitterschap als een soort erelid van het BOL, en ook voor zijn familie - mijn gedachten gaan in het bijzonder uit naar Maria, maar niet minder naar zoon en dochter Jaap en Lotte, en zijn kleinkind Liss - en om op de laatstgenoemde door te gaan om langer van zijn recent verworven kleinkind te kunnen genieten en haar te zien opgroeien, helaas was dit laatste hem niet meer gegund.

Ik wens zijn gezin, zijn verdere familie en schoonfamilie, alle BOL'ers en alle andere vrienden en bekenden van Hein heel veel sterkte na dit vanzelfsprekend zeer moeilijke verlies! Laat het een troost zijn dat Hein ook buiten de familie en het BOL, door de hele wijk, gemist zal worden! En aan Hein nog een keer: "Het ga je goed...!"  !!

Met meelevende groeten aan alle nabestaanden,

Paul Hustinx

P.S. Hier het laatste interviewgesprek dat ik met hem had:  Bewonersoverleg BOL: eigen opheffing serieuze optie