Futen en schildpadden

Futen en schildpadden

Elke morgen na het ontbijt is het vaste prik. Een korte ochtendwandeling langs het inundatiekanaal in Lunetten. Mooi om de seizoenen zich zo te zien ontwikkelen. Dit Coronavoorjaar lijken de vogels met meer te zijn en helderder te klinken.

Deze maand zijn er voor mij twee opvallende verschijningen. Allereerst is er een futenstel. Ik ben een fan van deze beestjes, sinds ik jaren geleden tijdens een wandeling twee prachtige exemplaren zag in het Twentekanaal. Witgemaskerde koppen met bruinrode krans, overlopend in zwart. Dagenlang zie ik ze op dezelfde plek, vlak bij de steigerbrug, elkaar het hof maken met een baltsritueel. Ze zwemmen naar elkaar toe, de hals gestrekt, borst uit het water. Daarna ben ik ze een paar dagen kwijt, totdat ik op een dag hun nest zie, een beetje verborgen onder boomtakken die over het water hangen. Nu maar wachten totdat het iets oplevert.

Dat wachten duurt lang. Voor mijn gevoel gebeurt er wel een maand bijna niks. Totdat ik op een dag de ouders zie zwemmen. Maar zijn er ook kleintjes? Ik kijk nog eens goed. En ja, daar zie ik op de rug van een van hen een jong, zwart-wit gestreept. Camouflagekleuren. En als ik goed kijk zie ik er nog een. Ik begrijp dat ze zo beter beschermd zijn tegen roofvissen en reigers. Een aantal weken verder zie ik ze weer, nu zwemmen de jongen zelf. Wat een mooie ontwikkeling.

Zo’n honderd meter verder zie ik op een zonovergoten dag op een boomstronk die boven het water uitsteekt, twee schildpadden. Ik geloof mijn ogen niet. Geen kleintjes, het moeten exotische beesten zijn. Zo te zien genieten ze van het zonnetje, er zit verder weinig beweging in. Met mijn camera haal ik ze wat dichterbij en zie een kop wat heen en weer gaan. Navraag leert me dat ze al jaren in Lunetten bivakkeren, met name in de buurt van het Scoutinggebouw. Ik noem ze Jut en Jul. Op de facebookpagina van Lunetten zie ik dat ze veel aandacht krijgen en door iemand anders Bert en Joke worden genoemd. Ook goed. Wekenlang zitten ze op dezelfde plek, maar alleen als de zon schijnt. Dan zijn ze op een dag verdwenen. Vast een nieuw plekje gevonden. 

Dezelfde dag zie ik bij de brug bij Kolintang een nest meerkoeten. Zes, zeven jongen met prachtig rode punkkuiven! Wat valt er veel te zien in mijn wijk!